Foka nie przeżyła

Niestety mała foka, znaleziona na plaży w Mielnie, nie przeżyła. Teraz przyczyny jej śmierci ustala Stacja Morska w Helu. Najprawdopodobniej foka zginęła w wyniku wyczerpania.

Mały samiec foki szarej został znaleziony w niedzielę. Po otrzymaniu zgłoszenia na miejscu pojawił się Błękitny Patrol WWF oraz pracownicy Stacji Morskiej. Nie udało się jej już pomóc.

Prawdopodobnie foka zginęła w wyniku wyczerpania i niedożywienia, o czym może świadczyć jej wygląd i niewielka waga. Teraz przyczyny jej śmierci ustalą specjaliści ze Stacji Morskiej. Dzięki informacjom pozyskanym przez pracowników tej placówki, będziemy wiedzieć więcej o zagrożeniach dla fok szarych, i jak możemy je skutecznie chronić. Każda obserwacja żywej bądź martwej foki pomoże w opracowaniu planów ochrony foki szarej.

W tym roku foki szare urodziły się później niż zwykle. Po przyjściu na świat foka pozostaje przez trzy tygodnie pod opieką matki. Następnie pozostaje przez tydzień lub dwa tygodnie w miejscu swoich narodzin. Potem wyrusza na morze, w poszukiwaniu pożywienia i innych fok. Pierwsze tygodnie bez matki są szczególnie krytyczne w życiu foki. Te osobniki, które są chore, osłabione bądź niedożywione, są najczęściej znajdowane na polskich plażach. Dlatego tak istotne jest błyskawiczne powiadomienie Błękitnego Patrolu WWF. Można to zrobić dzwoniąc pod specjalny numer: 795536009. Po przyjęciu zgłoszenia na miejsce zostanie wysłany specjalnie przeszkolony wolontariusz WWF. Jednocześnie ważne jest zapewnienie spokoju foce. Pod żadnym pozorem nie powinniśmy się do niej zbliżać. Jeżeli widzimy, że inni ludzie podchodzą do zwierzęcia, należy ich spokojnie, bez wykonywania gwałtownych ruchów, powstrzymać przed osaczaniem foki. Obecność ludzi dla foki, która jest dzikim zwierzęciem wiąże się z dużym stresem. Pamiętajmy, że w ogromnej mierze od naszego zachowania zależy to, czy mała foka przeżyje.

Działalność Błękitnego Patrolu WWF jest możliwa dzięki projektowi „Wsparcie restytucji i ochrony ssaków bałtyckich w Polsce” (w skrócie „Ssaki bałtyckie”) współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego „Infrastruktura i środowisko”. Partnerami projektu są: Stacja Morska Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego i Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego.

Źródło: WWF