Małe elektrownie wiatrowe w Polsce

Sprzedawane w Polsce małe elektrownie wiatrowe użytkowane są głównie w systemach autonomicznych wraz z akumulatorami lub do podgrzewania wody. Popularne są też systemy hybrydowe małych turbin wiatrowych i ogniw fotowoltaicznych. Pierwsze kompleksowe badania statystyczne i rynkowe sektora małych elektrowni wiatrowych przeprowadzone zostały przez Instytut Energetyki Odnawialnej wykazują, że na początku roku 2011 w Polsce działało ok. 7 MW małych elektrowni wiatrowych. Większość z nich to elektrownie najmniejszej mocy (poniżej 10 kW).

Według danych URE do sieci elektroenergetycznej przyłączone jest 27 koncesjonowanych małych turbin wiatrowych (poniżej 100 kW) o łącznej mocy 1,77 MW. Ankietowanie sektora przemysłowego wykazało, że z ogólnej liczby sprzedanych w 2010 roku turbin tylko ok. 5% stanowiły urządzenia przeznaczone do przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, pomimo tego, że mała energetyka wiatrowa osiąga najwyższą efektywność ekonomiczną w wariancie "pracy na sieć energetyczną. Świadczy to pośrednio o barierach prawnych związanych przyłączaniem małych źródeł, w tym zwłaszcza wiatrowych do sieci. Sprzedawane w Polsce małe elektrownie wiatrowe użytkowane są głównie w systemach autonomicznych wraz z akumulatorami lub do podgrzewania wody. Popularne są też systemy hybrydowe małych turbin wiatrowych i ogniw fotowoltaicznych.

Pomimo niewielkiej skali rozwoju rynku w Polsce działa ok. 150 firm oferujących produkty i usługi związane z małą energetyką wiatrową (producenci turbin i komponentów, dystrybutorzy, instalatorzy). Wzrost cen energii elektrycznej i ciepła obserwowany w ostatnich latach powoduje duże i stale rosnące zainteresowanie produkcją energii na użytek własny przez użytkowników indywidualnych, zwłaszcza na terenach wiejskich. Jednakże w ciągu roku nadal sprzedaje się i instaluje w Polsce nie więcej niż 500 kW małych elektrowni wiatrowych. Krajowy Plan Działania (KPD) w zakresie energii ze źródeł odnawialnych zakłada, że w 2020 roku zostanie zainstalowanych 550 MW takich urządzeń, co oznacza, że średni roczny poziom instalacji w latach 2011-2020 musi wzrosnąć stukrotnie (średnie przyrosty ok. 50 MW/rok) dla jego realizacji. Jest to jeden, obok Hiszpanii, z najambitniejszych i jednocześnie wpisujących się w koncepcję rozwoju mikrogeneracji i inteligentnych sieci celów w tym zakresie w całej Unii Europejskiej, ale ciągle brak jest informacji, jaki system wsparcia zostanie przez rząd zaproponowany dla jego osiągnięcia.

W odpowiedzi na pytania o podstawowe bariery blokujące rozwój małej energetyki wiatrowej, przedstawiciele sektora wymieniają najczęściej brak systemu wsparcia i oferty finansowej, skomplikowane procedury administracyjne, problemy we współpracy z operatorami sieci elektroenergetycznej, a także niską świadomość społeczną. Jak stwierdza jeden z ankietowanych producentów, w obecnych warunkach jest to technologia "tylko dla zdeterminowanych i świadomych znaczenia wykorzystania energii wiatru". Równocześnie przedstawiciele sektora upatrują szans rozwojowych głównie w upraszczaniu i ujednolicaniu procedur, w szczególności w zakresie przyłączenia do sieci (tzw. opomiarowanie i rozliczanie netto z zakładem energetycznym). Także system wsparcia, szczególnie dla najmniejszych instalacji powinien być stosunkowo prosty i opierać się na mikrodotacjach dotacjach (dla systemów autonomicznych) lub stałych cenach (dla przyłączonych do sieci). Istotną rolę odegrać może także usuwanie barier informacyjnych, poprzez kampanie informacyjne i szkolenia, przeznaczone zarówno dla użytkowników i instalatorów, jak i przedstawicieli administracji.

Źródło: www.muratorplus.pl, energiawiatru.eu

Fot.