Szwedzkie wilki, irlandzkie torfowiska – Komisja Europejska upomina się o skuteczną ochronę

Komisja Europejska wystosowała "uzasadnione opinie" do Szwecji i Irlandii w
sprawach ochrony przyrody – wilków w Szwecji i torfowisk wysokich w
Irlandii.

"Uzasadniona opinia" to ostatni formalny przedsądowy krok procedury
związanej z naruszeniem przez państwo członkowskie zobowiązań wynikających z
dyrektyw. Jeżeli adresat opinii nie dostosuje się do prawa unijnego (ew. nie
przekona Komisji, że sytuacja jestjednak zgodna z prawem), Komisja może
wnieśc sprawę przeciwko danemu państwu do trybunału Sprawiedliwości Wspólnot
Europejskich.

Art. 12 dyrektywy siedliskowej wymaga ścisłej ochrony wilka, odstepstwa od
której mogą być udzielane tylko w szczególnych, wyraźnie wymienionych w
dyrektywie okolicznościach. Komisja zarzuca Szwecji coroczne zezwalanie na
odstrzał wilków z naruszeniem wymogów udzielania odstępstw, a także zarzuca
nieuzasadnione przyjęcia ograniczenia liczby wilków jakie "powinny" żyć w
Szwecji do 2010 osobników.
Niestety, w Polsce, Słowacji, Litwie, Łotwie ani Estonii i kilku innych
krajach, dla których dla wilka obowiązuje wyjątek od załącznika IV, art. 12
dyrektywy nie stosuje się do wilka.

Art. 6(2) dyrektywy siedliskowej wymaga, by w obszarach Natura 2000 państwa
członkowskie zapewniły unikania jakiegokolwiek pogarszania stanu chronionych
siedlisk przyrodniczych. Komisja zarzuca Irlandii, że w obszarach Natura
2000 jest kontynuowana eksploatacja torfu, prowadząca do niszczenia
torfowisk (1-4% rocznie). Wcześniej Irlandia w negocjacjach z Komisją
wprawdzie zadeklarowala natychmiastowe zaprzestanie eksploatacji torfu z 32
torfowisk, a do końca 2011 r. – z 24 kolejnych, ale dla Komisji krok ten
okazał się niewystarczający.

Źródło: Wiadomości Klubu Przyrodników

Fot. sxc.hu