Zmiana ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody

Najnowsza Ustawa z dnia 17 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2011 r. Nr 34, poz. 170) obowiązuje od marca bieżącego roku.

 
Zmiana ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody dotyczy głównie wycinki drzew lub gałęzi zagrażających liniom elektroenergetycznym i gazowym. Rozszerza ona listy podmiotów, które mogą występować o uzyskanie pozwolenia na wycinkę drzew. Do czasu wejścia w życie ustawy z takim wnioskiem mógł występować posiadacz nieruchomości, czyli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości, o ile posiadał zgodę właściciela. Teraz z wnioskiem o wycinkę może też wystąpić właściciel urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, gazów, pary, energii elektrycznej oraz innych podobnych urządzeń, o których mówi kodeks cywilny w artykule 49 § 1. To znaczy, że jeśli właściciele linii przesyłowych stwierdzą, że na czyjejś posesji rośnie drzewo, które zagraża bezpieczeństwu tych linii, to mogą złożyć wniosek o jego wycięcie. Właściciel zostaje wtedy poinformowany o wszczęciu postępowania, ale już nie jest teraz potrzebna jego zgoda. Traktowane jest to jako wyższość konieczna. Właściciel drzewa dostanie jednak za nie odszkodowanie, które musi wypłacić właściciel linii przesyłowej występujący z wnioskiem.

 
Odszkodowanie
Wysokość odszkodowania strony określą w umowie, którą powinny podpisać w ciągu 30 dni od dnia wycinki. Jeśli strony nie dojdą do porozumienia w ciągu 30 dni od wydania decyzji o wycince, to właścicielowi usuniętego drzewa będzie przysługiwało odszkodowanie, które zostanie ustalone na zasadzie opisanej w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Decyzję o jego wypłacie podejmie wtedy organ wydający decyzję o usunięciu drzewa, czyli wójt, burmistrz, prezydent miasta lub starosta.

 
Wycinka bez zezwolenia
Istotną zmianą jest też wiek drzewa, które można wyciąć bez zezwolenia. Do czasu nowych przepisów można było wyciąć drzewo, którego wiek nie przekraczał pięciu lat. Teraz te granice podniesiono do dziesięciu lat.  Bez zezwolenia (niezależnie od wieku) nie można nadal usuwać drzew, nawet owocowych, które rosną na terenach objętych ochroną konserwatorską oraz w granicach parków krajobrazowych i rezerwatów. Jeśli chodzi o drzewa owocowe, to można je wycinać bez zezwolenia, o ile nie należą do gatunków ozdobnych jabłoni, wiśni i śliw. Za wycinkę drzew bez zezwolenia lub ich niszczenie grożą kary pieniężne. Karę nalicza się w wysokości trzykrotnej opłaty z tytułu usuwania drzew.  Lepiej złożyć wniosek o pozwolenie na wycięcie drzewa, gdyż tak naprawdę to tylko formalność, niż potem płacić wysokie kary za wycinkę.

 
Nowością w zmianie ustawy jest konieczność dołączenia do wniosku rysunku lub mapki określającej usytuowanie drzewa lub krzewu w stosunku do granic nieruchomości i obiektów budowlanych istniejących lub budowanych na tej nieruchomości.

 
Organem właściwym do podjęcia decyzji o wyrażenie zgody na wycięcie drzewa na nieruchomościach nienależących do miasta jest prezydent miasta. Z kolei, jeśli chodzi o drzewa rosnące na gruntach stanowiących własność miejską, to art. 90 ustawy o ochronie przyrody mówi, że takim organem jest starosta. Obecnie użytkownik wieczysty na gruntach stanowiących własność miasta (gminy) nie potrzebuje już zgody miasta (gminy) jako właściciela na wycinkę drzew. Użytkownik wieczysty może wystąpić o zgodę na usunięcie drzew lub krzewów z nieruchomości bez zgody właściciela. Zgoda taka będzie nadal wymagana, gdy wycinkę chce przeprowadzić inny posiadacz gruntu (np. dzierżawca), a także gdy z wnioskiem występuje właściciel urządzeń przesyłowych, o których mowa w art. 49 kodeksu cywilnego. W uzasadnionych przypadkach, gdy rosnące na nieruchomości drzewa lub krzewy zagrażają funkcjonowaniu urządzeń służących do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu czy energii elektrycznej, wójt (burmistrz, prezydent) wyda zgodę na ich wycięcie niezależnie od woli właściciela nieruchomości.

 
Nowelizacja przewiduje również, że usunięcie drzew lub krzewów zagrażających funkcjonowaniu urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 kodeksu cywilnego, jest zwolnione od opłat.

 
Podstawa prawna:
– ustawa z 17 grudnia 2010 r. (DzU z 2011 r. nr 34, poz. 170)

Źródło: Ekoinfo