Najważniejsze zmiany w formacie SDF to:
– podawanie powierzchni siedlisk w ha, a nie w % obszaru (usuwa dotychczasowe źródło wielu niedokładności!),
– jaskinie liczone w sztukach, nie w ha ani w km,
– dodatkowe pole na podanie jakości wpisanych danych o siedliskach/gatunkach (dobra/średnia/zgrubna/palący brak danych),
– możliwość zastrzeżenia poufności informacji o niektórych gatunkach (gdy jest to potrzebne dla ich ochrony – SDF powinny być w zasadzie publicznie dostępne)
– możliwość zaznaczenia (jako 'Non Presence') faktu wyginięcia wcześniej podawanego gatunku/siedliska (zamiast usuwania!)
– wpisywanie formalnej podstawy wyznaczenia/zatwierdzenia obszaru 
– bardziej precyzyjne dane o formach własności (standaryzacja wymaga wpisania udziału % różnych form własności)
– bardziej szczegółowy opis zagrożeń, presji i działań (nowa lista-słownik, rozszerzenie informacji o zanieczyszczaniach)
– informacja o ew. planie ochrony oraz (faktultatywnie) o podjętych działaniach ochronnych

Poza tym, jest też sporo innych drobniejszych zmian redakcyjnych.

Elementem decycji Komisji jest też zaktualizowana instrukcja wypełniania SDF.
Uwaga! Rozpowszechniana w POlsce instrukcja GDOŚ nie jest w pełni zgodna ani ze starą, ani z nową instrukcją europejską. W szczególności, klasyfikacja gatunku jako "D" powinna dotyczyć tylko sytuacji "species is rarely observed on a site, for example only a vagrant", a klasyfikacja siedliska jako "D" – sytuacji "Where only forms of an Annex I habitat which are of little conservation value are present, for example a very degraded occurrence of a woodland… ". Nie jest prawdą, jak chciałby GDOS, że obecność w obszarze 0,49% lub mniej krajowej populacji gatunku "należy zaokrąglać do 0 i automatycznie przyznawac ocenę D".